Już w XV wieku rodzina Charzewskich miała tu siedzibę rodową i utrzymywała się na swych włościach do wieku XVII. Nie wiadomo z jakiego powodu, ale sprzedali majątek Zofii z Mączyńskich i Andrzejowi Mańkowskim. Andrzej odsprzedał ziemie wraz z dworem swemu imiennikowi i krewniakowi Andrzejowi Herstopskiemu, który to był kanonikiem poznańskim. On też szybko zbył majątek na rzecz kolejnego krewniaka Mikołaja. Od tej pory Charzewo kupowali koleni nabywcy i szybko się go z niewiadomych powodów pozbywali. W XIX wieku Charzewo przeszło w ręce niemieckie.
Należało do rodziny Schmidt, to oni wprowadzili specjalizacje gospodarstwa. Nastawili się na hodowlę bydła i produkcję mleka. Wreszcie w roku 1900 dobra nabył Friedrich Kelm i to jego dwór można oglądać do dziś. W rękach Kelmów majątek pozostała aż do końca drugiej wojny światowej. Mówi się , że Kuno Kelm wydał na śmierć polskich robotników leśnych, a sam zbiegł do Niemiec przed nadciągającym frontem sowiecki.
Istniejący dworek w stylu zameczku rycerskiego w połączeniu z włoską willą został wybudowany w 1905 roku. Po wojnie został przeznaczony na mieszkania. Dobrze wpisuje się w otoczenie parku. Jakoś nie razi pomieszanie stylów. Kamienna podmurówka i drewniana weranda nie kłuci się z gładkimi ścianami. Wszystko wygląda nader uroczo w zieleni ogrodu.
Dziś dworek jest w rękach prywatnych. Nie udało się dowiedzieć kto jest właścicielem, ale dzięki uprzejmości pań, które obecnie tam mieszkają, a są uchodźcami z objętej wojną Ukrainy mogłem zajrzeć do środka, uchwycić na zdjęciu niewątpliwy urok tego miejsca. Cieszy fakt, że powoli dwór wraca do pierwotnego stanu, zyskuje nowe życie. Jak mówi napis na bramie Charzewo to dwór tworzenia wartości.
Little Hogwarts in Charzewo.
Already in the 15th century, the Charzewski family had their ancestral seat here and lived on their property until the 17th century. It is not known for what reason, but they sold the property to Zofia née Mączyński and Andrzej Mańkowski. Andrzej sold the land and the court to his namesake and relative, Andrzej Herstopski, who was a Poznań canon. He, too, quickly sold the property to another relative of Mikołaj. From then on, Charzewo was bought by the buyer’s knees and quickly got rid of it for unknown reasons. In the 19th century, Charzewo passed into German hands. It belonged to the Schmidt family, they introduced the farm specialization. They focused on cattle breeding and milk production.
Finally, in 1900, the property was purchased by Friedrich Kelm and his manor can still be seen today. The property remained in the hands of the Kelms until the end of World War II. It is said that Kuno Kelm handed over Polish forest workers to death and fled to Germany before the advancing Soviet front. The existing manor house in the style of a knight’s castle, combined with an Italian villa, was built in 1905. After the war, it was used as housing. It fits well into the surroundings of the park. Somehow the confusion of styles is not offensive. The stone foundation and the wooden porch do not stick with smooth walls. Everything looks very cute in the greenery of the garden.
Today the manor house is in private hands. It was not possible to find out who the owner was, but thanks to the kindness of the ladies who now live there, who are refugees from war-affected Ukraine, I was able to look inside and capture the undoubted charm of this place. It is nice that the manor is slowly returning to its original state, gaining a new life. As the inscription on the gate says, Charzewo is a mansion of value creation.
