Międzylesie – mało znana miejscowość w Polsce choć leży na ważnym szlaku handlowym z południa na północ. Dawniej przebiegał tu bursztynowy szlak. Na przełomie I i II wieku rzymscy kupcy tędy udawali się na pomorze po drogocenny dla nich bursztyn. Dziś Międzylesie słynie z handlu. Jest tu sklep Biedronka bardzo chętnie odwiedzany przez naszych południowych sąsiadów Czechów. Zakupują tu wszelkie towary w dużych ilościach. Poza tym przez Międzylesie tylko się przejeżdża, a warto się zatrzymać i zajrzeć tu i ówdzie na przykład do zamku.
Zapewne dla obrony szlaku przed rabusiami w VIII wieku pojawiły się tu małe grody i tak zapewne powstało Międzylesie. Było być może podgrodziem warownego grodu. Najstarsze wzmianki pisemne pochodzą z IX wieku. Istenie dokument, który świadczy o tym, że król Czech Wacław II przekazał Międzylesie klasztorowi Cystersów z Kamieńca Ząbkowickiego. Następnie Cystersi sprzedali miasto w roku 1315/16. Odkupił je ród rycerski von Glaubitz po słowiańsku Grubosz. Za panowania rodu von Glaubitzów wzmiankowano już o funkcjonujących ławach mięsnych, chlebowych i rybnych, prowadzonym wyszynku piwa i dobrze rozwijającym się handlu. Prawdopodobnie wtedy w połowie XIV wieku, w centrum miasteczka powstał murowany zamek. Zamek stanowił oparcie i punkt wypadowy dla księcia głogowskiego, który stąd uderzył na czeskie Litice i Potsztejn.
Tu właśnie jawi nam się przed oczami przepiękna księżniczka Agnes, która spłonęła w wieży zamknięta przez męża. Ale po kolei. Wolfhard von Glaubitz był zażartym przeciwnikiem. Walki z heretykami trwały nieustannie a nawet przeniosły się z Czech do miejscowości nadgranicznych także do Międzylesia. Husyci nekali miasto, a Wolfhard brał często udział w najazdach na miejscowości Czeskie gdzie stacjonowali Husyci. Podczas wypraw męża Agnes korzystała ze swej młodości i urody. Miała zapewne wielu adoratorów i zapewne też kochanków. Życzliwi dworzanie uprzejmie donieśli swemu panu co dzieje się podczas gdy on walczy z Husytami i wściekły Wolfhrd ukarał żonę zamykając ją w wieży swego zamku.
W 1428 roku Husyci znów zaatakowali zamek podpalili go z kilku stron jednocześnie. Płomienie buchnęły zewsząd. Wolfhrd zabrał dzieci i uciekł przez podziemne korytarze wykute pod zamkiem. (ciekawe czy korytarze są tam do dziś) Zamek spłonął pozostała tylko osmalona wieża, zwana od tej pory czarna wieżą. Mąż wrócił do zamku żeby poszukać szczątków żony i godnie ją pochować, ale nic nie znalazł. Ani śladu. Podobno Agnes nadal tu mieszka i ukazuje się na zamku, a gościom zamieszkującym pokoje zamkowe jeży się włos na głowie. Na tym nie kończy się burzliwa historia zamku. W kolejnych latach dobra miedzyleskie przechodziły z rąk do rąk. Odsyłam tu do strony zamku Międzylesie http://zamekmiedzylesie.pl/zamek/historia/ można tam znaleźć szczegółowe informacje. Dziś w zamku mieszczą się pokoje hotelowe i restauracja. Można tu spędzić miło czas tylko trzeba uważać żeby nie wejść w drogę pięknej Agnes.
Międzylesie – a little-known town in Poland, although it is located on an important trade route from south to north. In the past, the amber trail ran here. At the turn of the 1st and 2nd centuries, Roman merchants went this way to Pomerania for the precious amber. Today Międzylesie is famous for its trade. There is a Biedronka store here, very often visited by our southern Czech neighbors. They buy all kinds of goods here in large quantities. Besides, you only need to pass through Międzylesie, and it’s worth stopping and looking here and there, for example, at the castle.
Probably to defend the route against robbers in the 8th century, small towns appeared here, and this is how Międzylesie was probably created. It may have been an outskirts of a fortified city. The oldest written records date back to the 9th century. There is a document that proves that the Czech king Wenceslaus II gave Międzylesie to the Cistercian monastery from Kamieniec Ząbkowicki. The Cistercians then sold the town in 1315/16. They were bought by the knightly family of von Glaubitz in Slavonic Grubosz. During the reign of the von Glaubitz family, there were already mentions of functioning benches for meat, bread and fish, a beer tavern and a well-developing trade. Probably then, in the middle of the 14th century, a brick castle was built in the center of the town. The castle was a support and a starting point for the prince of Głogów, who from here attacked Czech Litice and Potsztejn.
This is where we see the beautiful princess Agnes, who was burned in the tower locked by her husband. First things first. Wolfhard von Glaubitz was a fierce opponent. The fights with heretics lasted constantly and even moved from the Czech Republic to border towns, also to Międzylesie. The Hussites attacked the city, and Wolfhard often took part in raids on Czech towns where the Hussites were stationed. During her husband’s expeditions, Agnes took advantage of her youth and beauty. She probably had many admirers and probably also lovers. The kind courtiers kindly reported to their master what was happening while he was fighting the Hussites, and the furious Wolfhrd punished his wife by locking her in the tower of his castle. In 1428, the Hussites attacked the castle again and set it on fire from several sides at the same time. Flames burst from everywhere. Wolfhrd took the children and escaped through underground passages carved beneath the castle. (I wonder if the corridors are still there today) The castle burnt down, only the scorched tower remained, henceforth called the black tower. The husband returned to the castle to look for his wife’s remains and bury her with dignity, but he found nothing. Not a trace. It is said that Agnes still lives here and appears in the castle, and the guests who live in the rooms of the castle make their hair stand on end. This is not the end of the turbulent history of the castle. In the following years, the Międzylesie estate passed from hand to hand. I refer here to the website of the Międzylesie Castle http://zamekmiedzylesie.pl/zamek/historia/ where you can find detailed information. Today, the castle houses hotel rooms and a restaurant. You can spend a nice time here, but you have to be careful not to get in the way of beautiful Agnes.
